Pandemi sürecinde depolardan devşirme pavyonların basıldığına şahit olduk. Pavyon düşkünlüğü hastalık, yasak dinlemiyor. Astronomik hesapların gelebildiği, konsomatrislerin kendi deyimleriyle ‘ameliyat’ titizliğinde müşteriye para harcattığı, dans anlayışının “Ne kadar rezil olursak, o kadar iyi’’ kıvamında olduğu bir acayip eğlence mekânından bahsedeceğiz. Ankaralılık, Orta Anadolu müziğine sevgim sempatim, mesleki ilgi (sosyoloji), marjinal ortamlara merakım birleşti, ortaya bu […]
Hayvanlar alemi için estetik sıfatlar genellikle aslan, puma gibi kedigiller ya da tavus kuşu, kartal gibi kuşlar için kullanılır. Asalet, cesaret, gözü karalık timsali bu görkemli kuş da bence hatırlanmayı fazlasıyla hak ediyor. Kavgacı ama sempatik; gösterişli, bir yandan da komik… Dünyada en fazla bulunan kuş türü olan tavuğun erkeği… Dişilerine göre daha parlak renklere […]
Tek tük her zaman vardılar ancak son yıllarda gözlenen artış, bizi bir heykel tartışmasının içine attı. Dev kadayıf, bilezik, köfte, Nasrettin Hoca heykelleri sanat mıydı, değilse neydi? Bu “eserler”i kimler yapıyor, sanatçılara hiç mi danışılmıyor, acaba halk mı böyle istiyordu? Görkemli Roma-Yunan heykelleriyle kıyaslamak doğru muydu? Zor sorular, bulabildiğim cevaplarsa burada. Türkiye’de heykel hep tartışıldı. […]
Çünkü ufacık kartı hazırlarken bir türlü çeşit hata çıkabilir. Tabii, yaptığım her işte kusur bulmaya meyilli olduğumdan en azından benim için durum bu. Nedir hata? Kartvizit en basit iş gibi görünür, baskıda, değildir. Çalışma baskıda ekranda durduğu gibi durmaz, kağıt dokusu pürüzlüyse ince fontları yer, lokal lak yaparsınız logonuz küçüktür-incedir; kayabilir.
Okul gazetesi bile çıkarsanız sayfanıza baktırmak için yapacağınız iki iş var: 1) habere ilk ilgiyi çekecek bir görsel bulmak 2) okutmaya heves ettirecek bir başlık atmak. Blog yazsanız da, instagramda gönderi paylaşsanız da bu iş böyle. Tabii eskiden, yani sosyal medya bu kadar yaygın değilken işinizle ilgili bilgilendirme yapacağınız alan geleneksel medya idi yani gazeteler, dergiler ve internet basını idi.
Kelimeler bizimle biçimleriyle de konuşur. “Büyük harfle yazınca bağırmak anlamına gelir” değil mesele. Harflerin şişman, ince, tırnaklı ya da düz, italik, el yazısı oluşu ile bir duruşları var ve daha okumaya başlamadan o yazının sahibi hakkında fikir verebiliyorlar.
Pazar günü Boğaza çay içemeye gidecekken bir telefon: Aslı sen Deep Purple’ı çok seviyordun ya, -Seviyorum ne olmuş? – Onlar Ritz’de basınla buluşuyor. -Buluşsunlar. -Bir şeyler soralım biz de? – Beni işletmeyin, gezmeye çıkıyordum tam. –Yok vallahi herkes Rock’n Coke’ta. Sen de yazıyorsun zaten, sen yaz. –Gerçekten mi?- Aslı yemin ettirmesene boş yere. Sorunu hazırla sen.